Het is geen toeval dat deze CD uitkomt op de internationale vrouwendag: zangeres en multi-talent (ze is ok danseres en heel sterk in grafische kunsten) Fely Tchaco heeft haar roots in Ivoorkust en weet dus wel een en ander te vertellen over de positie van de vrouw in de wereld van vandaag. Zelf heeft ze zich in de zeven jaar sinds we voor het eerst van haar hoorden, ontpopt tot een bijzonder sterke vrouw, die mede door de kunst(en) waarin ze actief is, niet heel erg meer gevat kan worden door de mannelijke suprematie, wat natuurlijk niet wegneemt dat er op heel veel vlakken nog heel veel werk is, voor de vrouw als helemaal gelijkwaardig beschouwd en behandeld zal worden.

Deze nieuwe plaat van Fely, is zwaar geïnspireerd door de reis die ze in 2016 ondernam naar de Syrische vluchtelingenkampen; thema’s als migratie, mensenhandel ren de roep naar sociale rechtvaardigheid staan helemaal centraal. De titel van de plaat -haar vijfde trouwens- kun je vertalen als “diep water” en de link met de vele duizenden Afrikaanse en Midden-Oosterse vluchtelingen, die het leven lieten en laten in de Middellandse Zee, op zoek naar een beter leven Europa is dan ook overduidelijk.

Fely stamt uit de Gouro uit Ivoorkust, een volk dat de discipline van het “verhalen vertellen” hoog in het vaandel voert en het moet gezegd dat Fely, al woont ze al jaren in het Amerikaanse San Francisco, dat aspect van haar roots allerminst vergeten is. In een mix van pop, (afro)-jazz, funk en zelfs een hapje techno, gezongen in meerdere talen uit haar geboorteland, maar ook het Frans en het Engels, deelt Fely haar visie op de hedendaagse gang van zaken in een flink deel van de wereld. Je zou dan kunnen verwachten dat, met zoveel ellende op onze planeet, de hele plaat van de bitteren aanklachten zou overlopen, maar niets is minder waar. De plaat ademt een enorme positiviteit uit en al is ze zowel cosmopolitisch qua opzet en vormgeving, als strak en streng qua boodschap waar dat hoort, vestigt Fely heel vaak de aandacht op de kracht, die in ieder mens aanwezig is en die, volgens haar, de basis vormt voor het overwinnen van alle verfoeilijke systemen en situaties.

Dat de plaat van bij de eerste beluistering je aandacht trekt, heeft alles te maken met de echtheid, de geloofwaardigheid, die ze uitstraalt; hier staat een vrouw, die weet waar ze het over heeft, maar die binnen in zichzelf voldoende sterkte vindt om los te komen van de opgedrongen onderworpenheid. Dat heeft dan weer deels te maken met de verbondenheid, die ze nog altijd voelt met haar land van herkomst en de positie van de vrouw aldaar. De namen van de begeleidende muzikanten doen bij mij niet meteen belletjes rinkelen, maar ik mocht met veel genoegen vaststellen dat de heren een heel fijn klankendecor weten te creëren, waarin de krachtige en expressieve stem van Fely knap tot uiting komt. Songtitels als -in vertaling- “Blaming Others” “Shout Out Loud”, “Deep Water” en “It’s Never Too Late” vatten behoorlijk de boodschap samen van deze uiterst knappe plaat, die erin slaagt een belangrijke boodschap op muziek te zetten, zonder ook maar één moment prekerig te worden. Zoiets kom je niet al te vaak tegen en dus ligt de samenvatting voor de hand: méér dan het beluisteren waard!

(Dani Heyvaert)